മുത്ത്
പ്രണയത്തിന്റെ രുചി
മേഘത്തിന്റെ നിറമായിരുന്നു
നിനക്ക്
ഭൂമിയിലെ
ഇലച്ചാര്ത്തുകള്ക്കിടയിലെ
എന്റെ സ്വപ്നം
ഓരോ ശരത്തുമ്പിലും
ഇറ്റുവീഴുന്ന
മേഘരക്തം
നിന്റെ നക്ഷത്രക്കണ്ണുകള്
എനിക്കുന്നം
നഷ്ടബോധത്തിന്റെ
നിലാവില് നിന്ന്
മൃതിയുടെ
താഴ്വാരങ്ങളിലേക്ക്
ഇറങ്ങിവന്നവന് ഞാന്
കാടിന്റെ നിലവിളി
എനിക്കു ഹരം
വേടന്റെ വിശപ്പിന്
മാനിന്റെ വേഗത
എല്ലാ ഋതുക്കളും
നീയായിരുന്നു
വരുംകാലത്തിന്റെ വിരഹവും
സമുദ്രത്തിന്റെ വിഹ്വലതയും
നീയായിരുന്നു
പാലപ്പൂവിന്റെ മണവും
പര്ദ്ദയുടെ സുതാര്യതയും
നീയായിരുന്നു
കവിത
യക്ഷിയുടെ രൂപമായ്
നിന്നില് വസിച്ചു
ആയിരം മാനിനെ
വേട്ടയാടിയപ്പോഴും
അതിലേറ്റം സ്വാദ്
നിനക്കായിരുന്നു
ദാഹത്തിന്റെ ചോരക്ക്
വാക്കിനാല് പ്രായശ്ചിത്തം
നീയെന്റെ മുജ്ജന്മത്തിലെ
മുത്ത്.
ചിത്രങ്ങള്:ഗൂഗിള്
Comments